Czy warto stosować mleko na zgagę?

Mleko na zgagę – czy to dobry pomysł?

Uczucie pieczenia w przełyku, niesmak w ustach i ból lub kłucie w okolicy klatki piersiowej, to główne symptomy występowania zgagi. Wiele osób decyduje się na jej przeciwdziałanie przy użyciu naturalnych metod – czy stosowanie mleka jest pomocne w niwelowaniu zgagi? Czy każde mleko okaże się skuteczne w przypadku problemów z nadkwasotą? Jakie mleko należy wybrać?

Mleko na zgagę – dlaczego warto?

 

Mleko jest jedną z domowych metod na niwelowanie niekomfortowego uczucia zgagi. W jaki sposób? Duża zawartość mleka i wapnia może okazać się pomocna w neutralizowaniu palącego soku żołądkowego, co w konsekwencji prowadzi do ograniczenia drażnienia przełyku i przeciwdziałania występującemu pieczeniu. Białka mleka obniżają kwasowość nadtrawionej treści pokarmowej, a co za tym idzie mogą zminimalizować ryzyko występowania zgagi – niestety działanie to jest tymczasowe i po kilkunastu minutach przeważnie mija.

Warto też dodać, że wapń jest pierwiastkiem odpowiedzialnym za regulację prawidłowej pracy mięśni. Oznacza to, że porcja wapnia pochodząca z mleka może być wartościowa dla optymalnego funkcjonowania zwieracza dolnego przełyku, co pozwoli ograniczyć szansę jego niedomykania i tym samym zniwelować szansę cofania się treści pokarmowej w celu wyzwolenia uczucia zgagi.

Mleko na zgagę to nie zawsze dobre rozwiązanie

 

Trudno przejść obojętnie wobec faktu, że osoby o nadwrażliwym żołądku i mające regularne problemy ze zgagą raczej nie skorzystają z dobroczynnego wpływu mleka. Pełnotłuste mleko stanowi bogate źródło tłuszczu, które jak wiadomo, stanowią przyczynę spotęgowania zgagi. Produkty o wysokiej zawartości tłuszczu powodują rozluźnienie mięśnia zwieracza dolnego przełyku, a to wywołuje zgagę. Dlatego też tłusta dieta jest przyczyną nadkwasoty i palącego dyskomfortu. Ponadto nie można zapominać, że gross osób wykazuje alergię na białka mleka.

Jakie mleko wybrać – ciepłe czy zimne?

 

Zawartość tłuszczu nie jest jedyną ważną cechą podczas stosowania mleka na zgagę. Równie istotną kwestią jest jego temperatura. Ciepłe mleko jest często rekomendowane na problemy żołądkowe, a wysoka temperatura ma niejako korzystnie oddziaływać na redukcję nadmiernego napięcia. W przypadku zgagi ciepłe napoje mogą potęgować odczuwanie dyskomfortu podrażnionej błony śluzowej żołądka. A co z zimnym mlekiem? Napoje o niskiej temperaturze, w tym także mleko, mogą doraźnie łagodzić uczucie pieczenia i chwilowo neutralizować nadkwasotę.

Mleko zwierzęce czy roślinne?

 

Już parokrotnie wspomniano, że mleko musi charakteryzować się obniżoną zawartością tłuszczu. Niemniej jednak mleko zwierzęce, a zwłaszcza krowie, może powodować nadwrażliwość ze strony przewodu pokarmowego. Ponadto mleko zwierzęce stanowi źródło laktozy, która często jest przyczyną alergii pokarmowej. Wówczas warto zdecydować się na napoje roślinne, które w dzisiejszych czasach są dostępne w praktycznie każdym sklepie spożywczym. Warto jednak pamiętać, że produkty muszą być fortyfikowane wapniem! Tylko w ten sposób można oczekiwać porównywalnie skutecznego działania jak w przypadku mleka zwierzęcego. Oprócz tego napoje roślinne powinny być wolne od dodatku cukru, który może potęgować zgagę.

Najczęściej rekomendowanym napojem roślinnym jest mleko z migdałów. Orzechy migdałowe wykazują wyjątkowo skuteczne przeciwdziałanie uczuciu pieczenia, co wynika z ich alkalizujących właściwości. Dzięki nim dochodzi do normalizacji współczynnika pH przewodu pokarmowego oraz następuje ograniczenie wydzielania kwasu żołądkowego.

Bibliografia:

  1. Ali RAR., Hassan J., Laurence LJ. „Review of recent evidence on the management of heartburn in pregnant and breastfeeding women.” BMC gastroenterology 2022, 22(1): 1-10.
  2. Arpino L. „Reflux cure – transitioning to a plant-based diet from the Standard American Diet (SAD).” Laryngopharyngeal and Gastroesophageal Reflux 2022: 449-472.
  3. Zielińska I., et al. „Częstość występowania i przebieg kliniczny alergii pokarmowej u dzieci i młodzieży z kwaśnym refluksem żołądkowo-przełykowym.” Przegląd Pediatryczny 2009, 39(2): 92-98.